Drie maanden ben ik ZOOkeeper in de voormalige dierentuin in Emmen, nog tot en met eind september. Ik ben er vaak en maak er speelse, tijdelijke textiele objecten voor het park en doe dat het liefst samen met anderen.
Af en toe kijken of wat ik bedacht heb, wel echt werkt. Hier samen met Astrid. Spelen met de objecten is het best.
Is het mooi weer dan staat m’n werktafel buiten en dat trekt de aandacht merk ik. Hieronder enkele belevenissen.
Robijntje of de houdbaarheid van schoonheid
Nou heb ik de keus gemaakt om hier, in het Rensenpark, te werken met afbreekbare materialen, met stof, wol, takken en zand. Met mezelf sprak ik af dat het mag vergaan, bij blootstelling aan de elementen. Kunst die compost mag worden. Dat is een van de kernen van dit project.o duidelijk heb ik dat keer op keer gezegd. En toch betrap ik me erop dat ik plotsklaps schrik als de rode stoffen uitsteeksels van het werk dat ik het eerste maakte voor dit project al wat verbleken. Als ik later ook nog een reclame van Robijn zie: “langer genieten van kleur”, twijfel ik nog meer:
Help! Moet wat mooi is niet mooi blijven? Of zal ik flink zijn en de natuur haar werk laten doen? In verval zit zeker ook schoonheid, maar het blijkt dat het me moeite kost en dat had ik niet verwacht.
Werktitel Aap
Het werken aan een object leidt me: de vorm van de tak laat zien waar een stoffen deel moeten komen, de ene arm-achtige vorm leidt tot de volgende en dan ontstaat er opeens een romp bijvoorbeeld. En dan wordt het toch iets aapachtigs en heeft het behoefte aan een titel. De mensen die langskomen vertellen me vaak wat ze erin zien, ook omdat ik vaak vraag: welk object vind je het interessantst?
Ondertussen denk ik dan zelf aan het ding met een werktitel. Een werktitel is een voorlopige naam, eentje die nog niet vaststaat maar het voorwerp wel aanduidt terwijl er aan wordt gewerkt. “Werktitel Aap” slaat op iets roods en veelarmigs waar al mensen aan hebben meegewerkt. De benaming is op een gegeven moment zo vaak gebruikt dat het bijna één woord is geworden: De Werktitelaap, zoals je ook Rhesusaap of Slingeraap hebt. En dan is dat opeens de titel. Kan dat? Of is het nu eerst nog werktitel: “werktitelaap”?
Na een oproep in de Emmer Courant om overtollige katoenen lappen stof naar de ZOOkeeper te brengen, stroomt het binnen want mensen komen langs met tasjes voor mij. Ik stel me voor dat er in Emmen overal kasten staan met lapjes, sommige zijn nu leeg ☺.
Meteen maar even aanpakken
Meneer Gankema komt ook, en vertelt dat ik stoffen van zijn overleden vrouw kan komen ophalen. We maken een afspraak en ik neem twee fietstassen mee zodat ik een maximum heb want ik heb al zoveel lappen gekregen. Hij zegt me dat ik alles mag hebben als ik maar werk op de manier van z’n vrouw. Ik zeg dat ik dat niet kan maar dat ik wel wil zien wat zij maakte. Hij laat alles zien in het gezellige huis en wat maakte en kon ze veel: zoals batikken, weven. Hij is zelf ook handig met z’n auto’s, koetsen maar ook met het bouwen van schuurtjes.
Als puntje bij paaltje komt, spreken we af dat hij de volgende dag twee verhuisdozen brengt met de auto en een mand met bandjes.
Gankema brengt drie dozen met prachtige lappen stof en hij bekijkt wat ik maak. “Dus je bent gek op takken?” Hij ook en hij weet een mooie te liggen bij het Oranjekanaal. “Het is net een mannetje als je het rechtop zet”, vindt hij. Of ik mee wil in de auto? Ja zeker en we gaan op pad. Een eikentak van 4,5 meter ligt er loodzwaar en onhandig. Maar bij het instappen van de auto zegt hij er even over te willen prakkiseren hoe hij de tak in het Rensenpark kan krijgen.
Ik ben even weg en als ik terugkom zie ik een dikke Volvo, een lange aanhanger, een grote tak die uitgeladen wordt en meneer Gankema met een maat op klompen. Hij zei dat hij had gedacht: “Meteen maar even aanpakken.” Geweldig vind ik zoiets!
Er komt meteen een idee voor een kunstwerk bij deze tak.
Als ik na een paar dagen Schiermonnikoog weer bij de Studio kom en m’n fiets op slot zet, blijkt dat de tak weg is. Ik ga erachteraan en het blijkt dat er overijverig is opgeruimd en versnipperd! Erg!